Bas & Simone 17-05-19

​Een week van te voren checken we het weer. Ja hoor, het beloofd weer een mooie, warme en zonnige dag te worden!
Maar in de loop van de week wordt het steeds iets minder. Het zal toch niet dat onze 1e bruiloft van het seizoen begint met regen?
Op 17 mei 2019 staat oma om 8u voor de deur. Wij zitten met de kindjes te ontbijten en de tafel staat vol met tassen. Alles staat klaar, wij zijn klaar voor vertrek.
Rond half 9 vertrekken wij richting Rosmalen.
De radio staat op Qmusic en ze draaien het ‘foute uur goes songfestival’
Terwijl Danny zn ogen dicht doet zing ik wat liedjes zoals Waterloo, dingedingedong en vrede mee.

Bij Simone thuis is er een relaxt sfeertje. Simone haar make up en kapsel is al klaar, de kindjes lopen rond in hun badjas, de zussen van de bruid zitten aan tafel en de moeder van de bruid zit bij de kapsel op de stoel.
Een huis vol dames.. Maar geen kippenhok.. Zal er dan toch een beetje spanning in de lucht hangen?

Wij schieten onze beelden en rijden dan naar ‘s-Hertogenbosch waar Bas zich aankleed.
Ook Bas is relaxt en zelfs al een stukje aangekleed. Zijn stropdas wordt omgedaan, giletje aan, jasje aan, foto’s voor de deur en dan weer terug naar Simone.

Het draaiboek is ruim opgezet en dus hebben we heerlijk de tijd om alles vast te leggen.
Zodra de kindjes zijn aangekleed is het voor Simone ook tijd om aan te kleden.
En dan gaat het snel want Bas staat al voor de deur.
Terwijl binnen de laatste puntjes op de i worden gezet stappen wij vast naar buiten.
Buiten staat een gigantische Hummer limo voor de deur en een trotse bruidegom.

Wij vragen alle gasten naar buiten te gaan zodat Bas kan aanbellen.
Eerst komen de 3 prinsesjes naar buiten gestapt en geven Bas een dikke knuffel.
Als laatste stapt Simone naar buiten. Het plaatjes is compleet en wat zien ze er prachtig uit.

Na een korte borrel rijden we naar het stadhuis van ’s-Hertogenbosch voor de ceremonie.
Door een verkeerde afslag rijden we 2 rondjes centrum maar arriveren dan eindelijk op de juiste plek.
Ook hier hebben we alle tijd en moeten we zelfs nog een half uur wachten voordat Simone, Bas en hun gasten naar binnen kunnen omdat er nog een andere ceremonie gaande is.
Onder de daggasten worden kleine shotglaasjes uitgedeeld en zie ik een fles Dropshot rond gaan.
We hadden al een klein vermoeden maar nu weten we het zeker. Vanavond wordt één groot feest!

Na de ceremonie is het tijd voor de fotoshoot. De lucht begint iets te donkerder te worden maar nog steeds is het droog. We schieten wat foto’s bij de Casinotuinen, het St Jan en in het centrum en dan is het tijd om naar de Kerkzicht te rijden want daar komen straks 2 hele bijzondere gasten. Elsa en Anna!

Zo leuk voor de kinderen. Ze staan met open mond te kijken. Elsa en Anna nemen de tijd om met de kinderen te kletsen, maken een mooie glitter tattoo, dansen op “Laat het los, laat het gaan” en gaan op de foto en dan is het alweer tijd voor het diner. Simone en Bas hebben een plekje voor ons geregeld tussen de gasten en spreken ons streng toe. Jullie moeten nu echt even rustig gaan zitten! Orders van de baas!

Het eten is fantastisch! Danny heeft vooraf een carpaccio, ik een tomatensoep en als hoofdgerecht heeft Danny een vleesspies en ik een vispotje. Als dessert wordt de bruidstaart aangesneden en ook daar mogen we een puntje van pakken. Heerlijk!

Na het diner steken we de staat over om naar Lunenburg te gaan voor de feestavond.
Ook hier 2 speciale gasten namelijk Leen Zijlmans en Frank van Etten.
De feestlocatie is knus, de muziek staat hard en de tap staat open.
Al snel gaan de voetjes van de vloer en is het feest echt begonnen.
Halverwege de feestavond loop ik even naar de auto om wat te pakken.
He bah! Het miezert. Van binnen lach ik. Onze jongste zei laatst een keer “Het regent”
“Nee” zegt de oudste “het miezert” Waarop de jongste zegt “Het niezert?! HatsjoeHatsjoeHatsjoe”
We lachen erom en vertellen wat het verschil is tussen niezen en miezeren. 

Om 00.00 is het tijd om afscheid te nemen.
Wat was het weer leuk om te doen en wat een goed begin van een nieuw seizoen.
Met zware benen, volle geheugenkaartjes en piepende oren stappen we de auto in.
Danny moet de volgende dag weer werken dus ik rij terug.
Al snel ligt hij te slapen en krijg ik zware ogen.
Ik neem wat slokken water en zet de radio aan. Na 1,5uur rijden en een hele miniplaybackshow maak ik Danny wakker. Moe maar voldaan. Welterusten!